۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۹

کساني که فالو مي شوند

اعتراف مي کنم تفريح مورد علاقه ي من توي گودر اين است که بنشينم به عکس پروفايل آدمهایی  که برای نوشته ها لایک زده اند  يا آنها را شر کرده اند نگاه کنم . 
پسرها و دخترهایی که از من جوانترند . کارتونها ؛ منظره ها ؛ موتیفها ؛ نوشته ها . بعد من فقط بر اساس یک عکس  هی فالومي کنم  هی فالو؛  هی فالو ؛ هي فالو مي کنم  .
پسرهاي ريشويي که مي خندند . دخترهاي زيباي  که اخم کرده اند . آدمهايي با لباس زير . آدمهايي با لباس رو .
اسمهاي فراوان ؛  حس هاي بي شمار حسن ، فتانه ، آرش ، سمانه ؛ براد پيت ، هکتور،  63 63 و...
نمی دانم چرا دنبال می کنم این آدمها را که گاهی ممکن است فقط یک بار از سر بی دقتی یک نوشته ای را خوانده اند و با بی میلی یک لایکی زده اند . من فقط فالو می کنمشان . کاري به اين حرفها ندارم . کاري به کلاس آمدن ندارم . به سنگين و رنگين بودن . به بزرگ بودن ندارم. به کوچک بودن ندارم .به زن بودن ندارم . به مرد بودن ندارم .
 نمی دانم می شود یک بار نوشته ای از اینها بخوانم یا نه . عکسی از اینها ببینم یا نه . اظهار نظر درست و درمانی از اینها به چشمم بخورد یا نه . نمی دانم روزی می بینمشان یا نه . من فقط فالواشان می کنم . فالو می کنم برای آنکه زیادتر باشند . برای آنکه بگویم من دیدمتان . گاهي به شما سر مي زنم .چيزهايي که مي نويسيد مي خوانم .  شما هم مرا دیده باشید تا بعد . شاید برای روزی که این فالو ها به دردمان بخورد . روزی که نوشته هامان را بی دغدغه می نویسیم ؛  خاطراتمان را بی دغدغه می گوییم ؛  دلمشغولی هامان را عیان می کنیم و آزاد هستيم .

۱۱ نظر:

ناشناس گفت...

تازگي از وبلاگ كيوان (لابيرنت - از پشت يك سوم) فهميدم كه دوباره مينويسيد(مشتري آني و بعد اون آقا لاته بودم). بسيـــــار خوشوقتم!

Arash گفت...

من کاری به این کارا ندارم که چرا و چگونه فالو شدم. فقط راجع به یک چیز مطمئنم: بهترین اتفاقی که در گوگل ریدر جامعه ی ایرانی برای من افتاد، پیدا شدن این وبلاگ بود: تنها وبلاگ وطنی ای که ولع دارم از اول تا آخرش رو بجوم (بخونم) و حظ کنم: از اسمش حظ کنم و از قلمش حظ کنم. حیرت کنم از اینکه چطوری برام مهم شده که بفهمم توی آرایشگاه زنونه چه اتفاقی میفته، بیز بیز چه جوری حریفش رو با یک جیغ گوش خراش ناک اوت میکنه، و آیا بالاخره سوراخی روی دیوار پیدا میشه یا نه. و از این همه حیرتم حظ کنم.
خلاصه، این قدر حظ کنم، که به اینکه یک پست توی چندر غاز وبلاگ خودم رو اختصاص بدم به "اندر فواید خارخاسک هفت دنده" فکر کنم.
پس دوباره تاکید میکنم: من کاری به این کارا ندارم که چرا و چگونه فالو شدم.

شادی گفت...

سرگرمی خوبیه.....

خارخاسک هفت دنده گفت...

آرش جان با اين تعريفهايي که کردي من شک کردم نکند يک وبلاگ ديگري هم به اسم خارخاسک هفت دنده پيدا شده است که من خبر ندارم!

شب گلک گفت...

به امید اون روز...که دلیل باشه برای این روزهامون

آریانا دبیراجلال گفت...

خوش به حال فالو ها لیدی.
راستی سلام
:)

فرشید گفت...

خدا وکیلی من نمیدونم این گودر چی هست. یعنی میدونم اما تا حالا باهاش کار نکردم. اینو گفتم که باور کنی کامنتها کار من نیست. بابا طرفدار زیاد داری چرا باور نمیکنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

كيقباد گفت...

خوبه كه ما هنوز سنتي كار ! ميكنيم و آلوده ي اين جديد مديدا نشديم و اصلا" نميدانيم فالو مالو يعني چه !

خارخاسک هفت دنده گفت...

ای بابا من فکر می کردم بیشتر خوانندگان وبلاگ من گودری ها هستند . پس اگر وبلاگ دارید چرا آدرسش را نمی نویسید؟

ناشناس گفت...

سلام دوست عزیز
من تازگیها با وبلاگ شما آشنا شدم
جالب می نویسید و پستهاتون آدم رو تشویق به خوندن ÷ستهای بعدی می کنه
دنیای مجازی دنیای جالبی دوستیهاش بی دغدغه تر و از همه مهمتر اینه که مبنای ارتباطات آدمها اینجا بر مبنای ایده ها و افکارشون ...
به نظرم این کار فالو کردن جالب حتی اگه هیچ وقت هم اون ادمها رو نبینید...

Mehr

گلناز گفت...

حست رو درک می کنم خارخاسک جان، یه جورایی آدم شناسیه برا خودش! منم انگار جزو همون هام که دارن فالو میشن، منم تو رو فالو می کنم عوضش، آرشیوتم می خونم، این پستتم شیر می کنم.
اگه یه روز فکر کردی به دردت می خورم یا اگه اصفهان اومدی خبرم کن، خوشحال میشم خودتو بیز بیز و بیزقولک رو ببینم!ء

نوروزی دیگر

پول خوشبختی نمی می آورد

 غمگین نباشید و تلاش کنید به ادامه زندگی به خوشبین ترین حالت ممکن. زیرا برای غصه  خوردن در هر موقعیتی که فکرش را کنید سوژه مناسب پیدا می شود...